คลื่นความร้อนในทะเลที่ขยายออกไปทำให้ฟยอร์ดของบริติชโคลัมเบียร้อนกว่าปกติ การถล่มเพียงครั้งเดียวทำให้ทางเข้าหนึ่งกลับไปสู่อุณหภูมิก่อนเกิดคลื่นความร้อน
ดินถล่มครั้งใหญ่ทางชายฝั่งตะวันตกของแคนาดาส่งผลกระทบต่อหนึ่งในฟยอร์ดขนาดยักษ์ของประเทศอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน สไลด์ดังกล่าวได้ทำลายถิ่นที่อยู่ของปลาแซลมอนใน Bute Inlet รัฐบริติชโคลัมเบีย แต่ยังทำให้น้ำของทางเข้าเย็นลงอีกด้วย ย้อนแย้งกับภาวะโลกร้อนที่เกิดขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้และน่าเป็นห่วงซึ่งเกิดจากคลื่นความร้อนในทะเล
แผ่นดินถล่มเป็นบทเรียนเกี่ยวกับธรรมชาติที่บางครั้งน่าประหลาดใจของผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในระบบนิเวศต่างๆ เจนนิเฟอร์ แจ็คสัน นักสมุทรศาสตร์แห่งสถาบันฮาไกกล่าว* “อาจมีข้อเสนอแนะที่น่าสนใจที่เรายังไม่ได้พิจารณา” แจ็คสันผู้เฝ้าติดตาม เงื่อนไขของ Bute Inlet ในการสำรวจรายเดือน ในกรณีนี้ การเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศทำให้ธารน้ำแข็งละลาย ซึ่งกระตุ้นให้เกิดแผ่นดินถล่ม ซึ่งผลักน้ำในทะเลสาบที่เป็นน้ำแข็งให้กลายเป็นฟยอร์ดที่อุ่นขึ้น กล่าวอีกนัยหนึ่ง การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศทำให้ทางเข้าอุ่นขึ้นก่อนแล้วจึงเย็นลง
แผ่นดินถล่มดังกล่าวเกิดขึ้นในพื้นที่ห่างไกล ประมาณ 200 กิโลเมตรทางตะวันตกเฉียงเหนือของเมืองแวนคูเวอร์ รัฐบริติชโคลัมเบีย นักวิจัยคิดว่าการละลายของเพอร์มาฟรอสต์และธารน้ำแข็งที่ถอยร่นทำให้พื้นที่ลาดชันไม่มั่นคงจนกระทั่งมันหมดสภาพในวันที่ 28 พฤศจิกายน 2020 สไลด์ผลักเศษซากประมาณ 9 ล้านลูกบาศก์เมตรลงไปในทะเลสาบที่เกิดจากน้ำละลายของธารน้ำแข็ง ทำให้เกิดคลื่นที่อาจไปถึง สูงถึง 110 เมตรในจุดต่างๆ น้ำได้พัดพาเอาต้นไม้และโขดหินออกไป ขณะที่โคลนเลนไหลลงมาตามลำห้วยและแม่น้ำ และกระแสน้ำที่พัดพาตะกอนไหลลงไปตามทางเข้าอย่างน้อย 70 กิโลเมตร
“มันใหญ่มาก” เบรนท์ วอร์ด นักธรณีวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยไซมอน เฟรเซอร์ แห่งบริติชโคลัมเบียกล่าว “มันจะเป็นกรณีศึกษาไปอีกนาน”
วอร์ดกล่าวว่าภาพนิ่งได้เปิดเผยตะกอนที่ฝังตัวมานานซึ่งนักธรณีวิทยาไม่สามารถเข้าถึงได้มาก่อน ซึ่งอาจเปิดเผยเงื่อนงำที่น่าสนใจเกี่ยวกับความลึกลับอื่น ๆ เช่นระดับน้ำทะเลในสมัยโบราณ “การคอร์ในภูมิภาคเหล่านี้เป็นเรื่องยาก เราไม่สามารถนำสว่านเข้ามาได้ ไม่มีทาง” เขากล่าว
สไลด์อยู่ในพื้นที่ห่างไกลที่ไม่มีใครเห็นว่ามันเกิดขึ้นหรือแม้แต่สังเกตเห็นจนกระทั่งหลายวันต่อมา ทีมของ Jackson มุ่งหน้าไปยังปากน้ำสำหรับการเดินทางเพื่อรวบรวมข้อมูลตามปกติในวันที่ 2 ธันวาคม สี่วันหลังจากเหตุการณ์สไลด์ และถูกพลิกกลับด้วยสภาพที่ไม่เอื้ออำนวย “ผมจำได้ว่าทีมของเรากลับมาและบอกว่าพวกเขาไม่สามารถสำรวจให้เสร็จได้เพราะน้ำเต็มไปด้วยท่อนซุง” แจ็คสันกล่าว ภายในสองสามสัปดาห์ นักวิจัยได้ปะติดปะต่อเบาะแสมากพอที่จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
แรงทางกายภาพของสไลด์และคลื่นนั้นรุนแรงมาก Jackson กล่าว “ไม่มีทางที่ไข่ปลาแซลมอนในระบบจะรอดไปได้” ตะกอนใน Bute Inlet ตกลงทั้งหมดภายในวันที่ 14 ธันวาคม แต่น้ำยังคงแตกต่างจากที่เคยเป็นมา
